Dr. Lulzime Qoku
Ndërsa tensionet vijojnë të ziejnë në Maqedoninë e Veriut, një ngjarje e fundit në një takim politik të VMRO-DPMNE ka nxitur polemika dhe shqetësim. Pamja e flamurit rus I fluturuar kokëposhtë, ati novorus, apo I “shtetit autonom serb” që tanimë veçse është ekzistues brenda Bosnjës dhe Hercegovinës. i fluturuar tradicionalisht si një simbol i shqetësimit dhe emergjencës, ka ndezur një furtunë mendimesh dhe interpretimesh.
Për shqiptarët që jetojnë në Maqedoninë e Veriut, ky symbol bart në vete implikime të rëndësishme. Është një kujtesë e hapur e dallgjeve politike të thella dhe tensioneve etnike që vazhdojnë të plagojnë rajonin.
VMRO-DPMNE, një parti përçarëse politike, dukshëm shpreh qëllime për të marginalizuar e eradikuar shqiptarët brenda vendit, një ndjenjë që është haptazi e mbështetur dhe e inkurajuar nga Serbia dhe Rusia.
Flamuri, I shfaqur hapur në tubimin politik, shërben si një kujtesë e ftohtë e pajtimit midis VMRO-DPMNE dhe forcave të jashtme ruse dhe atyre pro-ruse.
Për shumëkënd, ai simbolizon jo vetëm një thirrje për ndihmë, por edhe një shenjë paralajmërimi për pasoja të mundshme të agjendave politike të shtyrura nga ndarja etnike dhe përjashtimi – Të cilës agjendë i ri përballë VMRO.
Në zemër të çështjes qëndron agjenda e pretenduar e VMRO-DPMNE për të “pastruar” vendin nga zëri shqiptar – një agjendë që ka nxitur frikë dhe shqetësim në mes të shqiptarëve dhe gjithashtu pakicave të tjera etnike. Me kërcënimin e zgjedhjeve në pritje, gjasat janë më të larta se kurrë më parë që kjo agjendë anti-shqiptare të marë fuqi. Premtimi i partisë për të vazhduar politikat ndarëse, nëse fiton, ka nxitur më tej tensionet dhe ka thelluar mosbesimin.
Prania e tillë, e mbajtur në distres, përforcon afërsine dhe inkurajimin anti-demokratik të VMROsë brenda pejsazhit politik të Maqedonisë së Veriut.
I vetmi interpretim është një akt provokativ me qëllim të nxitjes së mëtejshme të mosmarrëveshjeve dhe të padrejtësive.
Ndërsa vendi përballet me këto provokime, bëhet e domosdoshme që të gjithë palët të ribekohen në angazhimin e tyre për tolerancë, dialog dhe respekt për diversitetin. Vetëm përmes përpjekjeve të vërteta për të ndërtuar ura dhe për të promovuar përfshirjen, Maqedonia e Veriut mund të shpresojë të ndjekë rrugën drejt një të ardhmeje paqësore, të pasur dhe të bashkuar.
